Jacek Borkowicz

---

Życiorys

Jacek Borkowicz to postać, której życie zawodowe naznaczone było intensywnym zaangażowaniem w działalność wydawniczą, szczególnie w kontekście drugoobiegowym. Od 1980 roku uczestniczył w ruchu wydawniczym, a od połowy lat osiemdziesiątych współpracował z prasą katolicką, w tym z takimi tytułami jak „Tygodnik Powszechny”, „Przegląd Katolicki”, „Gość Niedzielny” oraz „Powściągliwość i Praca”. W latach 1985–1990 pełnił rolę redaktora w podziemnym kwartalniku „Samostanowienie”, a między 1988 a 1991 rokiem był twórcą i kierownikiem drugoobiegowego „Biuletynu Agencji Wschodniej”.

W swojej karierze zawodowej Borkowicz miał wiele ról i odpowiedzialności. Od 1986 do 1989 roku był pracownikiem Muzeum Archidiecezji Warszawskiej. Później, w latach 1989–1991, zasiadał na stanowisku redaktora działu zagranicznego „Gazety Wyborczej” oraz był jej korespondentem w Wilnie. Specjalizował się także w Ministerstwie Spraw Zagranicznych w latach 1990-1991.

W latach 1991–1993 Borkowicz pracował w Ośrodku Studiów Wschodnich, gdzie kolejno zajmował stanowiska takie jak kierownik działu ekspertów, redaktor naczelny biuletynu OSW oraz kierownik działu bałtyckiego. W 1992 roku uczestniczył w inicjatywie Jerzego Giedroycia oraz Czesława Miłosza, aby odzyskać wileńską Celę Konrada dla potrzeb kultury, co miało na celu wznowienie przedwojennych „Śród Literackich”. Kolejne lata przyniosły współpracę z Ośrodkiem Studiów Międzynarodowych przy Senacie RP oraz z Fundacją „Polsko-Niemieckie Pojednanie”.

Od 1995 roku Borkowicz był redaktorem miesięcznika „Więź” oraz od 1997 członkiem Polskiej Rady Chrześcijan i Żydów. W latach 1998–2003 przyczynił się do projektu International Meetings on Drama and Liturgy jako współpracownik Scholi Teatru Wiejskiego „Węgajty”. Latami 2004–2005 w Muzeum Powstania Warszawskiego Borkowicz był tworzącym i pierwszym kierownikiem Archiwum Historii Mówionej. Następnie, w latach 2005–2007, ponownie pracował jako ekspert w Ośrodku Studiów Wschodnich.

W latach 2007–2008 był wydawcą i autorem dziesięciu filmów w programie „Nieznani – zapomniani” na kanale Religia TV, poświęconym postaciom takim jak ks. Roman Kotlarz, rodzina Ulmów, czy prof. Przemysław Mroczkowski. Później, w latach 2008–2009, pełnił funkcję kierownika działów ekologii i nauki w „Dzienniku”, a w 2009 roku redaktora prowadzącego dodatki „Podróże” i „Praca”. Od 2013 roku był redaktorem prowadzącym „Uważam Rze Historia” i publikował także na łamach „Nowego Państwa” czy miesięcznika „Pomerania”. W latach 2004–2009 był także aktorem amatorskiego Teatru Rodzinnego „eNTeR”.

Życie prywatne

Borkowicz jest mężem i ojcem czwórki dzieci, a jego rodzina mieszka w Józefowie pod Warszawą.

Podróże

Oprócz kariery dziennikarskiej, Borkowicz jest pasjonatem etnologii i podróżowania. Jego podróże często kierują się na Wschód, do miejsc, gdzie nie docierają turyści ani nowoczesne udogodnienia. Wiele jego obserwacji i doświadczeń z tych wypraw zostało uwiecznionych w jego publikacjach. Do najciekawszych wypraw należą:

• 1995 – do ludu Hinalug na Kaukazie – z Wojciechem Góreckim,
• 1997 – do ludu Mari (Czeremisi) – z Wojciechem Góreckim,
• 2000 – na Kaukaz – z Wojciechem Góreckim i Jackiem Wróblem,
• 2004 – do Hinalugów – z Andrzejem Talagą.

Odznaczenia

• 2006 – mały Krzyż Pogoni przyznany przez Ministra Spraw Zagranicznych Republiki Litewskiej za zasługi dla niepodległości tego kraju,
• 2006 – Nagroda Rzecznika Praw Obywatelskich im. Pawła Włodkowica (jako redaktor „Więzi”),
• 2008 – nagroda „Ślad Diamentowy” (jako redaktor „Więzi”).

Książki

Jacek Borkowicz jest autorem wielu znaczących książek, które przyczyniły się do rozwoju literatury oraz refleksji nad duchowością. Oto niektóre z jego dzieł:

• „Powrót do Sowirogu”, Warszawa: Biblioteka „Więzi”, 1997,
• „Pod wspólnym niebem” (red.), Warszawa: Więź, 1998 (tłumaczona na niemiecki i angielski),
• „Świętowanie Pana Boga. Z ojcem Jackiem Salijem OP rozmawiają Alina Petrowa-Wasilewicz i Jacek Borkowicz”, Kraków: Znak, 2001, ISBN 83-240-0043-7,
• „Błogosławione marnowanie. O Mszy świętej z Ojcem Tomaszem Kwietniem OP rozmawiają Jacek Borkowicz i Ireneusz Cieślik”, Kraków: Znak, 2003,
• „Okręt Koszykowa” – redaktor i współautor pracy zbiorowej Ośrodka Studiów Wschodnich, Warszawa: PWN, 2007,
• „Kropla żywicy – opowieści z dziejów Pomorza Gdańskiego”, Gdańsk: Art Zone Events, 2008.

Te teksty stanowią ważny wkład w polską kulturę literacką, łącząc różne aspekty życia społecznego i duchowego.

Publikacje prasowe (wybór)

Jacek Borkowicz jest autorem wielu tekstów, w tym analiz, esejów oraz artykułów prasowych, które koncentrują się na kulturach etnicznych, zwłaszcza tych, które można znaleźć w Europie Wschodniej i Środkowej.

• Rozmowa z Robertem Friedrichem, muzykiem rockowym i twórcą zespołu „Arka Noego”, zatytułowana „Z ojcem za rękę”. Wywiad przeprowadziły Katarzyna Jabłońska i Jacek Borkowicz w „Więzi”, nr 7/2003.
• Artykuł „Rzeczpospolita Obojga Narodów” opublikowany w „Nowym Państwie” nr 8/2003, który bada fenomen odradzania się kaszubskiej tożsamości narodowej, zarchiwizowany pod adresem nowe-panstwo.pl (data archiwizacji: 2003-10-20).
• Tekst „Wschodni, zachodni czy… ukraiński? Projekt zjednoczenia czterech Kościołów Ukrainy” ukazał się w „Tygodniku Powszechnym” dnia 16.05.2004 r.
• Artykuł „Zwarci i rozproszeni. Polacy na Słowacji, Słowacy w Polsce” także w „Tygodniku Powszechnym”, wydany 16.01.2006 r.
• Wywiad „Nigdy się nie poddałem” z Valdasem Adamkusem, prezydentem Litwy, przeprowadzony w Wilnie przez Patrycję Bukalską i Jacka Borkowicza, opublikowany w „Tygodniku Powszechnym” 13.09.2006 r.
• Rozmowa „Znowu jesteśmy młodym narodem” dotycząca litewskiej tożsamości, w której Jacek Borkowicz rozmawia z Egidijusem Aleksandravičiusem, historykiem Uniwersytetu Kowieńskiego, również w „Tygodniku Powszechnym” z dnia 13.09.2006 r.

---

Oceń: Jacek Borkowicz

---