Jerzy Mrówczyński

---

Życiorys

Jerzy Mrówczyński rozpoczął swoją służbę wojskową w lipcu 1945 roku, wchodząc w struktury ludowego Wojska Polskiego. Po kilku miesiącach intensywnej nauki w Oficerskiej Szkole Polityczno-Wychowawczej w Łodzi, gdzie uczył się od lipca 1945 do lutego 1946, przeniesiono go do kolejnej instytucji – Oficerskiej Szkoły Informacji w Wesołej. Ukończył ją w maju 1945 roku, a następnie został promowany na oficera Informacji Wojskowej, co zaowocowało awansem na starszego oficera informacji.

W okresie od maja 1946 do marca 1948 brał aktywny udział w walkach z oddziałami UPA oraz podziemiem niepodległościowym i antykomunistycznym, co miało istotne znaczenie w tych burzliwych czasach. W 1947 roku zakończył Kurs Doskonalenia Oficerów Informacji, co umożliwiło mu zajmowanie kluczowych stanowisk w Oddziale I Informacji Wojskowej w Warszawie jako zastępca szefa oraz szef wydziału.

W latach 1949–1950 był szefem Sekcji Informacji Wyższej Szkoły Piechoty w Rembertowie, co potwierdza jego wzrastającą rolę w strukturach wojskowych. W 1951 roku objął stanowisko zastępcy szefa, a później, w latach 1954-1957, był szefem Zarządu Informacji Śląskiego Okręgu Wojskowego we Wrocławiu. Po powołaniu Wojskowej Służby Wewnętrznej w styczniu 1957, sprawował tę funkcję przez kolejne osiem lat.

Jerzy Mrówczyński kontynuował swoje kształcenie, uczestnicząc w Wyższym Kursie Doskonalenia Oficerów w KGB w Moskwie w latach 1960-1961. Po awansie w 1965 roku na stanowisko zastępcy szefa WSW, niespełna dwa lata później został szefem Zarządu, ustępując na tym stanowisku płk Czesławowi Kiszczakowi. Od listopada 1967 do października 1968 pracował jako starszy doradca wojskowy w Polskiej Delegacji Międzynarodowej Komisji Nadzoru i Kontroli w Laosie, a później przez blisko dwa lata pozostawał w dyspozycji Sztabu Generalnego WP.

Od 1970 roku pełnił rolę starszego pomocnika kierownika Sekcji Studiów Specjalnych, następnie pracował jako starszy inspektor w Zarządzie II Sztabu Generalnego WP. W okresie od czerwca do sierpnia 1973 roku uczestniczył w kursie przy Akademii Dyplomatycznej w ZSRR. W latach 1977-1979 sprawował funkcję oficera analitycznego Misji Polskiej do Komisji Nadzorczej Państw Neutralnych w Panmundżom w Korei, a przed zakończeniem zawodowej służby wojskowej w listopadzie 1981 roku przebywał w grupie dyspozycyjnej Zarządu II Sztabu Generalnego WP.

Po zakończeniu kariery wojskowej, Mrówczyński był członkiem PPR i PZPR, regularnie wybieranym do struktur partyjnych tych organizacji, zwłaszcza w Wojskowej Służbie Wewnętrznej. Zmarł i został pochowany na Cmentarzu Północnym na Wólce Węglowej w Warszawie.

Odznaczenia

Jerzy Mrówczyński jest osobą, która otrzymała wiele zaszczytnych odznaczeń, które świadczą o jego wyjątkowych osiągnięciach oraz poświęceniu dla kraju. Poniżej przedstawiamy zanotowane wyróżnienia:

• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski,
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski,
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
• Złoty Krzyż Zasługi,
• Srebrny Krzyż Zasługi,
• Medal 10-lecia Polski Ludowej,
• Medal 30-lecia Polski Ludowej,
• Medal 40-lecia Polski Ludowej,
• Medal „Za udział w walkach w obronie władzy ludowej”,
• Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”,
• Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”,
• Brązowy Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”,
• Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju”,
• Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju”,
• Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju”,
• Odznaka „Zasłużonemu Opolszczyźnie” (1973),
• inne odznaczenia.

---

Oceń: Jerzy Mrówczyński

---